Değişik bir Gün

Bugün değişik bir gündü. Rutinlerime aşırı bağlı bir kişilik olduğumdan, günlük programdaki en küçük bir değişiklik beni tepetaklak etmeye yetiyor. Bugün sabahtan izinliydim. Miniklerden büyüğünün okulundaki açık sınıf etkinliğine davetliydik veliler olarak. Çocuğuyla birlikte bir aktiviteye katılacaktı her veli. Konu beyaz bir tişörtü kalem kumaş boyası ile boyamaydı. Ben kızımı tamamen serbest bıraktım. En 'değişik de' bizimki oldu sanırım:) Diğer veliler almışlar ellerine kalemi, öyle muntazam boyuyorlar ki. Önceden çıktısını alıp onu harika bir şekilde t-shirtün üstüne geçirenler vs. vs.. Ben tamamen kızıma bıraktım. Eve gidince bir foto ekleyeceğim:) Bakalım siz beğenecek misiniz?

Ne zamandır kan değerlerime baktırmak istiyordum. Son 1 yıl içerisinde 15-16 kilo verdiğim için merak ediyordum değerlerimi. İşte okul öncesinde de kan verdim. Okul çıkışı da işe.....

Çok seri bir şekilde kitap okuyan bir insan değilim. Bazı kitaplar elimde günlerce sürünür. Ayda bazen 2 kitap bitirebilirim ama günün bazı saatlerinde hiç nedensiz aklıma kitapları, kütüphanemi getirdiğimde içimde değişik bir mutluluk ve huzur duyuyorum. Evde genelde evlenirken alınan adına sanırım gümüşlük deniyor, bardak, kadeh tarzı ıvır zıvır doldurulan camlı dolabımı kitaplık haline getirdim ve salonun başköşesine koydum. Salon bir anda evin en sevdiğim yeri, kitaplık köşem de en sevdiğim köşe haline geldi. Gün içerisinde Goodreads, İdefix genelde açık oluyor. Onlar da günümü aydınlatan detaylardan. Eğer hele ki kitap kargomu bekliyorsam ve gelmişse ve ben iş dönüşü kitaplarıma kavuşacaksam. O gün geçmek bilmiyor işyerinde. O paketi açıp kitapları tek tek koklama anı..... Böyle küçük şeylerden mutlu olabilmek ne kadar güzel...Elimden geldiğince alışveriş yapmamaya çalışıyorum. Hele ki kıyafete para vermek beni o kadar rahatsız ediyor ki son yıllarda. Bir şey satın almak için o kadar direnir oldum ki... Bu aslında çok da hoşuma gitmeye başladı. Bugün telefonuma Money Pro adlı bir applikasyon yükledim. 1 tl bile harcasam hangi kalemse onu girmeye çalışacağım unutmadan. Fakat kendime ayda 1-2 seans kitap alma özgürlüğü tanıyorum. Yani ayda 5-6 kitap.

 

Geçenlerde bir iş arkadaşımla aramda bir diyalog geçti ve gerçekten üzüldüm.Bazı insanlar zamanın ne kadar değerli olduğunun nasıl bu kadar farkında olmadan yaşarlar. Yakın bir zamanda nöbet sistemi ile çalışmaya geçmemiz sözkonusu. Bu demek olacak ki kendimize ayırabilecimiz daha fazla blok halinde zamanımız olacak. Eğer çeşitli hobilere sahipse bir insan, bu çalışma sistemi bir nimet aslında. Ama ısrarla istemediğini söylüyor. Neden diye sorduğumda ' Benim bu işyeri dışınca bir meşgalem yok' oldu. 

Sizler ne durumdasınız?

Şimdilik sağlıkla, huzurla kalın.....