Son 5 yıldır ara ara ara versem de (ara ara ara vermek:)) istikrarlı bir şekilde blog okuyorum. Takip listem o kadar kabarık ki... Fotoğraf çektirmeyi hiç sevmem, dikkat çekmeyi de pek sevmem, mesela siyah veya lacivert pantolon dışında pek renk giymem. Hele ki desenli pantolon giyince çok rahatsız olurum. Konu nereden nereye geldi...Demem o ki dikkat çekmeyi pek sevmem. Özel hayatımı Facebook'da, Instagram'da yayınlamayı da çok sevmem. Kendi yüzüm azdır. İlla ki birey paylaşasım gelirse okuduğum kitabı veya miniklerin fotosunu paylaşırım.Eşim de bu tür paylaşımlara çok mesafeli. O daha çok işin ' aman nazar değmesin' kısmında. Böyle bir huyum olduğundan, yani ' huylu' olduğumdan blog yazma işine de pek girişmedim. Okumayı sevsem de Blog yazma konusunda hiç iddialı olmadım. Beceremeyeceğimi düşünüyordum ki hala öyle düşünüyorum. Çünkü hiçbir konuda kendimi 'guru' olarak görmüyorum. 2 çocuğum var mükemmel anneliğin kıyısından bile geçtiğim söylenemez. (Elbette mükemmellik göreceli bir kavram. Ve çokca tartışmaya açık bir cümle kurduğumun farkındayım).Mutfak konusunda berbatım. Ev işlerini hiç sevmem. Çocuklarla oyun konusunda da kötüyüm. Yaratıcılık sıfır...Sevdiğim tek şey elime çayım
ı kahvemi alıp bir köşeye çekilip okumak. Artık ne olursa..Blog, kitap.... Hı bir de uyku. En sevdiğim...Dolayısıyla paylaşacak pek bir şeyim yok.. Arada sadece allah ne verdiyse yazmak için açtım bu bloğu... Ne yazayım diye kendimi çok yormadan...
İşte, açtım az önce blogları. Takip ettiğim bloglardan biri, takip ettiği blogları mimlemiş.. Bayılırım yeni bloglar keşfetmeye. Feedly'de okunmamış 70 civaı post vardı, (eskiden Bloglovin'den takip ediyordum. Sonra bir ara mahkeme kararı ile yasaklanınca, Feedly'ye alıştım. Şimdi çok daha iyi gidiyor Feedlly ile...). İşte o yeni blogları da takibe alınca oldumu sana 140 tane post toplamda. Şimdi onları eritmeye çalışıyorum.Ama sen bi yabacıla yeni blogları. Sanki evime davetsiz misafirler doluşmuş. Ben onlara bakıyorum, onlar bana bakıyor. Gözlerimizi falan kaçırıyoruz birbirimizden. O derece... Neyse yakında kaynaşırız zaten...
Altta da bu güne dair bir sis fotosu ekliyorum... İşe gelirken göz gözü görmüyordu... Herkese muhteşem bir hafta diliyorum...
ne cok benzer yonumuz varmış. hepsine katılıyorum da bır sey dışında ben çocuklarla oynamaya bayılıyorum. Çocuk olup onlarla oynarım hatta mızıkçılık bıle yaparım ;)
YanıtlaSilOyun için yaratıcılık gerekiyor. O kısmı zorluyor. Ne mutlu size, çocukla çocuk olabilmek güzel şey...
SilBöyle,benim gibi, elime bi kahve bi kitap verin, doktor kendi haline bırakın dedi, diyen bloggerların hastasıyım. Aynı ben. :D
YanıtlaSilÇocuktan sonra mecburen kasıyorum, yapacak bir şey yok. :D
Kasmak... Hahaha doğru kelime. .. De sonu yok. 15 - 20 sene böyle... Aman sağlıkları yerinde olsun da... Kasarız biz...
YanıtlaSilBen de size benziyorum. 3 yıldır blog tutuyorum ama öyle anonim bir isimle.
YanıtlaSilKitap okumak, uyumak da benziyor. Benzemek güzel:)
En temelde blogları seviyoruz, bazen mimleri okurken, bu ben miyim diyorum.. Evet benzeme güzel, sevgiler..
SilBlogunuzu takip etmek isterim, Google+ veya "gfc" ekleyebilir misiniz :)
YanıtlaSilCahilliğimi mazur görün ama beni takip edebilmeniz için birşey yapmam mı gerekiyor, onaylama vs. gibi?😒
Silselam gizli bir ben : ) ben de ilgi çekmeyi sevmeyenlerdenim. fb da doğum günümü kaldırdım, o gün işte herkes gelip dg kutluyor rahatsız oluyorum ben de. blog epeydir var ama bilen yok :)) bir iki kişi dışında yakınlarımdan kimseye söylemedim. sıradan iki çocuklu bir hayat yaşıyorum ama yazacak şeyler buluyorum. bence sen de yaz, yıllar geçtikçe çok daha değerli oluyor :))
YanıtlaSilBen de FB de kaldırdım 2 yıl önce☺️
Silgadet eklemelisin izleyiciler için. blogger- tasarım -gadet ekle-izleyiciler. kolay gelsin.
YanıtlaSil